TARİH............. ES­Kİ RA­MA­ZAN EĞ­LEN­CE­LE­Rİ

KA­RA­GÖZ: Ka­ra­göz bir göl­ge oyu­nu­dur. Adı­nı, oyu­nun baş ki­şi­si olan Ka­ra­göz’den alır. 18. yüz­yıl­dan iti­ba­ren hal­kın en sev­di­ği eğ­len­ce tür­le­rin­den bi­ri olan Ka­ra­göz oyu­nun­da, per­de­de­ki tas­vir­le­rin ha­re­ket et­ti­ril­me­sin­den, şi­ve, ses­len­dir­me ve tak­lit­le­re ka­dar her­şey tek bir sa­nat­çı ta­ra­fın­dan ya­pı­lır. Ka­ra­göz’de hi­civ ve taş­la­ma var­dır. Oyu­nun baş ki­şi­le­ri Ka­ra­göz ve Ha­ci­vat’tır. Ka­ra­göz hal­kın ah­lâk ve sağ­du­yu­su­nun tem­sil­ci­si­dir. Özü sö­zü bir­dir. Ha­ci­vat ise med­re­se eği­ti­mi gör­müş, kay­pak, dü­ze­ne uyan bi­ri­si­dir. Di­ğer tip­le­ri; Çe­le­bi, Ma­tiz, Be­be­ru­hi, Ar­na­vut, Ya­hu­di, Çer­kez, Kürt, Laz, Tir­ya­ki, Zen­ne­ler vb. bulunur. Ka­ra­göz, özel­lik­le İs­tan­bul Mer­kez­li Os­man­lı kül­tü­rüy­le bü­tün­leş­miş­tir. İs­tan­bul’un hayatını bu oyun­la­rda gör­mek müm­kün­dür. 
MED­DAH: Med­dah­lık, hi­kâ­ye an­lat­ma, tak­lit yap­ma sa­na­tı­dır. Per­de­si, sah­ne­si, de­ko­ru, kos­tü­mü bir sa­nat­kâr­da top­lan­mış bir gös­te­ri­dir. Med­da­hın ak­se­su­a­rı­nı bir men­dil ve bir so­pa-bas­ton meydana getirir. Ge­nel­lik­le gül­dü­rü­cü, ah­lâ­kî ve ede­bî so­nuç çı­ka­rı­la­cak hi­kâ­ye­le­ri­ne kliş­e­leş­miş bir sözle baş­lar. Son­ra kah­ra­man­la­rı sa­yıp hi­kâ­ye­si­ni an­la­tır. Med­dah, hi­kâ­ye­nin kah­ra­man­la­rı­nı ken­di çev­re­si­nin di­li ve şi­ve­le­ri ile ko­nuş­tu­ran, çok oyun­cu­lu bir ti­yat­ro ese­ri­nin tek sa­nat­çı­sı olan in­san­dır. 
OR­TA­O­YU­NU: Ka­ra­göz’ün per­de­den ye­re in­miş bir tü­rü olan or­ta­o­yu­nu, çev­re­si se­yir­ci­ler ile çev­ri­li bir alan­da oy­nan­dı­ğı için bu is­mi al­mış­tır. Bu oyunun bel­li baş­lı iki kah­ra­ma­nı Ka­vuk­lu ve Pi­şe­kâr’dır ve oyun bu iki ka­rak­te­rin ara­sın­da ge­çen söz dü­el­lo­su­na da­ya­nır. Ka­vuk­lu câhil gö­rü­nüp, ah­mak ge­çi­nen te­lâş­lı, kur­naz ne­şe­li bir halk ada­mı­dır. Pi­şe­kâr ise oku­muş, iş­gü­zar, yaş­lı bir ki­şi­dir. Ka­ra­göz oyu­nun­da­ki tip­le­r bu oyun­da da vardır.

YEMEK.......YUFKALI RULO KÖFTE

MALZEME: 500 gr kıy­ma, 1 so­ğan, 2 yuf­ka, 2 ka­şık sadeyağ, 1 ha­vuç, 2 yu­mur­ta, tuz, ka­ra­bi­ber, may­da­noz.
YAPILIŞI: Kıy­ma, so­ğan, haş­lan­mış ha­vuç, 1 yu­mur­ta, tuz, ka­ra­bi­ber, may­da­noz ka­rış­tı­rı­lıp yoğ­ru­lur. 1 yuf­ka­ya yağ sü­rü­lür. Di­ğer yuf­ka da bu­nun üze­ri­ne se­ri­lir. Yuf­ka­lar or­ta­dan iki­ye ke­si­lir. Kıy­ma har­cı bu iki par­ça yuf­ka­ya sa­rı­lır. Yağ­lan­mış tep­si­ye ko­nur. Üze­ri­ne 1 yu­mur­ta ile çal­ka­lan­mış yağ sü­rü­lür. Or­ta ha­ra­ret­te­ki fı­rın­da üze­ri pem­be­le­şin­ce­ye ka­dar pi­şi­ri­lir. Ru­lo­lar so­ğu­yun­ca ke­si­lip ser­vis ya­pı­lır.