HÂTIRA....................... ANNEM HEP SENİ BEKLEDİ

Balıkesir’de eski ayakkabı tâmircisi ihtiyar bir Cevdet Amca vardı. Bir akşamüstü konu Çanakkale’ye gelince ağlamaya başladı ve şöyle devam etti:
(Rahmetli babam Hafız Ali, Çanakkale’de kaldığında, anamın karnında 7 aylıkmışım. O’nu hiç tanımadım. Bir fotoğrafı bile yoktu. O günler çok zor günlerdi. Seferberliğin sıkıntıları, Kuva-yı Milliye zamanı, işgal yılları… Kıtlık, yokluk, yoksulluk... Çocukluğumuz hep ekmek peşinde sıkıntıyla geçti. Ama anam, benim çocukluğumdan itibaren her sokağa çıkışta, her nereye giderse yanıma gelir ve;
- Oğlum ben pazara gidiyorum, baban gelirse beni hemen çağır ha! 
- Ben teyzenlere gidi-yorum, baban gelirse beni hemen çağır ha! 
- Ben komşulara gidi-yorum, baban gelirse beni hemen çağır ha! derdi.
Anam babamı bekledi durdu. Büyüdüm, dükkân açtım. Annem yine her ne-reye gitse dükkâna gelir, gideceği yeri söyler ve; “Baban gelirse beni hemen çağır ha!” diye eklerdi...  Günü geldi ağırlaştı. Ölüm döşeğinde bizimle helâlleşti.
“Bana iyi baktınız. Hak-kınızı helâl edin!” dedi.
Bana döndü yavaşça şöyle dedi:
“Baban gelirse, ona annem hep seni bekledi de!” dedi. Birden irkilerek doğruldu ve kapıya doğru gülümseyerek; 
“Hoş geldin bey, hoş geldin!..” diyerek rûhunu teslim etti. )                       30.04.2017
Bilinmeyen Yönleriyle Çanakkale Zaferi

ZEKÂ BULMACASI.............GÖZ YANILMASI

Yuka­rı­da­ki şe­kil­de, or­ta­da­ki nok­ta­ya çok dik­kat­li ola­rak 10-15 sa­ni­ye ka­dar ba­kı­lır­sa, ke­nar­lar­da­ki gri­ kı­sım­lar be­ya­za dö­nü­şüyor.