GÜNÜN TARİHİ.......... YAHYA KEMAL BEYATLI

2 Aralık 1884 yılında Üsküp’te doğdu. Asıl adı Ahmed Agâh’tır. İlk öğrenimini İstanbul’da tamamladı. Paris’te Siyasal Bilgiler Fakültesini bitirdi. Döndükten sonra, İstanbul’da üniversitede çeşitli dersler okuttu.
Urfa milletvekili oldu (1923); Varşova, Madrid Orta elçiliklerine atandı, Tekirdağ (1935-1942) ve İstanbul (1943-1946) milletvekilliklerinde bulundu. Sonra büyükelçi olarak Pakistan’a gitti (1948). 1 Kasım 1958’de İstanbul’da vefât etti.
Servet-i fünun şiiri etkisinden kendini kurtardı, klasik divan şiirimizi, Batı şiirindeki bütünlük anlayışıyla ele aldı. Şiirleri, onun çıkış noktasının Osmanlı tarih ve şiiri olduğunu gösterdiği gibi, sonradan yazdıklarında da yine Osmanlı medeniyet ve kültürüne bağlı kaldığı görülür. Onda tarih, vatan, millet ve İstanbul sevgisi, hep bu açıdan işlenir.
Vefâtından sonra eserleri birçok kitapta toplanmıştır. (Kendi Gök Kubbemiz, Aziz İstanbul,  Siyasî ve Edebî Portreler...)

Balkan şehirlerinde geçerken çocukluğum,
Her lâhza, bir alev gibi hasretti duyduğum.

Aldım Rakofça kırlarının hür havasını,
Duydum akıncı cedlerimin ihtirasını.

Her yaz şimale doğru asırlarca bir koşu,
Bağrımda bir akis gibi kalmış, uğultulu.

Mağlupken ordu, yaslı dururken bütün vatan,
Rüyâma girdi her gece bir fatihane zan.

Hicretlerin bakıyyesi hicranlı duygular,
Mahzun hudutların ötesinden akan sular.

Gönlümle hep o zanla beraber çağıldadı.
Bildim, nedir ufuktaki sonsuzluğun tadı!

Birgün dedim ki: “İstemem artık ne yer, ne yâr!”
Çıktım sürekli gurbete, gezdim diyar diyar.

Gittim o son diyara ki serhaddidir yerin;
Hâlâ dilimdedir tuzu engin denizlerin.