MAKALE................. ŞÂİR NÂBİ

Sultan IV. Mehmed Hân zamanında, dîvân şâirlerimizden, Peygamberimizin âşıklarından, 6 Sultan zamanında yaşayan ve onlar için cülûs şiirleri yazan Urfalı Şâir Yûsuf Nâbî (1642-1712), Devlet Erkânıyla beraber, bir sene hacca gitmişti.
Medîne-i münevvereye yaklaştıklarında, gece yarısında, heyetten bir zâtın, mübârek mekâna, harem-i şerîfe doğru ayaklarını uzatarak yattığını görünce, irticâlen (doğaçlama) 5 beyitlik bir kasîde söylemiştir; o kasîde şöyle başlamaktadır:
“Sakın terk-i edepten; Kûy-i Mahbûb-i Hudâdır bu.” 
(Edepsizlik yapmaktan sakın; çünkü burası, Allahü teâlânın Habîbînin, Mahbûbunun, sevgilisinin mekânıdır.)
“Nazargâh-ı İlâhîdir, makâm-ı Mustafâ’dır bu.”
(Burası, Allahü teâlânın nazar buyurduğu, seçilmiş zât olan Muhammed Mustafâ’nın makâmıdır.)
Şiirinin sonunda da demiştir ki:
“Mürâât-ı edep şartıyla, gir Nâbî, bu dergâha,
“Metâf- kudsiyândır, bûsegâh-ı Enbiyâdır bu.”
(Ey Nâbî, bu dergâha, Peygamberimizin şehrine, edebe riâyet ederek gir; zîrâ burası meleklerin tavaf ettikleri ve Peygamberlerin de eşiğini öptükleri bir dergâhtır.)
Nâbî bu şiiri yolda yazar. Kâfile, şafak vakti, Medine-i Münevvere’ye girdiğinde, Minarelerinden sabah ezanı okunmaktadır. Müezzin, ezanın ardından Türkçe bir kasîde okumaya başlar. Nâbî, bir de ne görsün, okunan kendi şiiridir. Hemen minarenin kapısına koşar. Nâbî, müezzine; “Allah aşkına, okuduğun bu kasîdeyi nereden öğrendin?” der. Müezzin şöyle cevap verir:
“Bu gece, rüyamda Peygamber Efendimizi gördüm; bana buyurdu ki: (Ümmetimden Nâbî adında bir şâir, benim hakkımda şu kasîdeyi yazdı, hoşuma gittiği için, bunu okumanı arzu ediyorum.) Ben de Efendimizden öğrendiğim beyitleri okudum.”
 Nâbî; “Demek ki Sevgili Peygamberimiz, bana, ‘Ümmetimden bir şâir’ dedi. Demek ki, iki cihân güneşi beni ümmetliğine kabûl etti, öyle mi?” “Evet!” cevâbını alıp, yemînle teyit ettirir; yemîni 3 defa tekrarlatır, ama sevincinden de düşer bayılır.

Prof. Dr. Ramazan Ayvallı           TÜRKİYE GAZETESİ             02.09.2019