ŞİİR.................Ahmet Gülmen......... MANZUM ATA SÖZLERİ

Belâ deme Allah belâ vermesin,
Sağ eli sol ele muhtaç etmesin,
Tembele iş buyur, akıl öğretsin,
Temelsiz bina, tez yıkılır derler.

Elindeki nîmeti görmez de insan,
Gurbetten sılaya, ah çeker insan,
Kırkında gençliğe vah çeker insan.
Çok tamah, çok ziyan getirir derler.

Bir fincan kahve kırk yıl hatır yapar,
Kurnazın bazısı süte su katar,
Bir dal gölgesinde, bin koyun yatar,
Ağaç, meyvesindan bellidir derler.

Balın olsun, sinek Bağdat’tan gelir,
Herkes kerâmeti kendinden bilir,
Lafın iyisi şaka ile söylenir,
Aldatayım diyen aldanır derler.

Uluların sözü, yere düşmezmiş,
Allah nefesi hep sayıyla vermiş,
Adam kıymetini, adam bilirmiş,
Tek parçalar bütün içindir derler.

Çok sözde yalan var, az söz hikmettir,
Kolay bulunmayan büyük nîmettir.
İş#, kaza olmadan akıl vermektir,
Gadap gelir gözü karartır derler.

Azıcık kar yağsa, kış değil midir,
Zat kendini bilse hoş değil midir,
Ahmağın kafası boş değil midir?
Arslan yatağından bellidir derler.

Dostu nasıl ise kendi de odur,
Kimi insan akıl verir, huyudur,
Davetsiz misâfir yere oturur,
Gadap gider yüzü karartır derler.

Ödünç yiyen kimse kesesinden yer,
Sözünü uzatan, sürçer, gaf eder,
Gençlikte ibâdet etmezsen eğer,
Sayılı günler tez geçermiş derler.

Arşın malı kantar ile satılmaz,
Kedinin boynuna ciğer asılmaz,
Yenilen pehlivan, güreşe doymaz,
Hızlı giden yolda kalırmış derler.

Bitli baklanın kör alıcısı olur,
Merdiven, basamak basamak olur,
Hastanın başında eceli oturur,
Can gövdeye de mülk değilmiş derler.

Nasihati tutan insan olmaz mı?
Eşek eşektir, sim olsa palanı,
Yarım hekim candan eder insanı,
Yarım hoca dinden edermiş derler.

Her gidişin de bir gelişi vardır,
Her gecenin bir sabahı vardır,
Allah doğruların yardımcısıdır,
Ağaca dayanma kururmuş derler.

Birini, üçünü, beşini bil sen,
Yerini, gücünü, yaşını bil sen,
Yabancıya bakma  eşini bil sen,
Eşini ağlatan gülmemiş derler.

Ürkütme tavşanı, yiğit edersin
Elin ağzı torba değil büzesin,
Sen kendini övme el seni övsün,
Dereyi, tepeyi sel bilir derler.

Ek tohum hasını, çekme yasını,
Allah isterse bir kulun işini,
Genç avrat kocanın olur hasımı,
İyiyi kötüyü el bilir derler.