ŞİİR......Ahmet Gülmen......... MANZUM ATA SÖZLERİ

Tomurcuklar büyür gül olur bir gün,
Saniyeler geçer, yıl olur bir gün,
Damlaya damlaya göl olur bir gün.
Altın bakırdan çok üstün demişler.

Sopa yiyen eşek, atı geçermiş.
Binde bir gelene gül döşerlermiş,
Her gün gelene de kül döşerlermiş,
Varsa pulun, herkes kulun demişler.

Akıl olmayınca, sakal ne yapsın,
Gençlik bir kuştur ki; uçurma sakın,
İhtiyarlık yüktür mezara yakın,
Ömrün sonu kara toprak demişler.

Meyve, ağacından uzak düşmez,
Bil, yaydan atılan ok geri dönmez,
Gittiği yer Antep, yediği pekmez,
Ne şiş yansın ne kebap demişler.

Yolda deve ölse ata yük olur,
Sora sora Bağdat bile bulunur,
Hızlı giden kimse çabuk yorulur,
Eğri otur doğru konuş demişler.

Ben yarın yaparım diyen aldandı,
Acı acıyı bastırır, su da sancıyı,
Bil yiğitin yiğit olur arkadaşı,
Yiğit nârasından belli demişler,

Hak doğruların yardımcısıdır,
Bedâvâ sirke baldan tatlıdır,
Horoz ölür, gözü çöplükte kalır,
Yoksa pulun dardır yolun demişler.

Baş nereye giderse, ayak ordadır,
Bugün bana ise yarın sanadır,
Güvenme dünyaya sonu virandır,
Sen Allaha şükret daim demişler.
Alim unutur da, kalem unutmaz,
Suç gelin olsa da damat bulunmaz,
Vücut kocar ama, gönül kocamaz,
Sakınan göze çöp batar demişler,

Bir nasihatım var sana tutarsan,
Helâl olan mala haram katarsan,
Malını on paraya ele verirsen,
Döner sana, yüze satar demişler.

Dost başa, düşmanlar ayağa bakar,
Vakitsiz açılan gül çabuk solar,
El ağzına bakan, karısını boşar,
Ummadığın taş baş yarar demişler,

Akıllı olanlar katar katar yer,
Akılsız olanlar satar satar yer,
Yol yürümekle, borç ödemekle biter,
İp, gerilen yerden kopar demişler.

Aba da bir, diba da bir giyene,
Güzel de bir çirkin de bir sevene,
Gelin ata binmiş kısmet nereye,
Nikâhta kerâmet vardır, demişler.

Beş kuruşluk fener o kadar yanar,
Fakirin tavuğu tek tek yumurtlar,
Kavakta nar olmaz, kötülerde ar,
Her ağaç kökünden kurur demişler.

Söyleyene değil, söyletene bak,
Güzelin kadrini ne bilir ahmak,
Acıyan çok, ama ekmek veren yok,
Sinek pekmezciyi tanır demişler.

Al malın iyisini çekme kaygısını,
Üzümün çöpü var, armudun sapı,
Sabır acı fakat, meyvesi tatlı,
Çocuk düşe kalka büyür demişler.