ŞİİR.............. İLİM VE TEMEL KİTAPLAR (1)

İlimsiz bir şey olmaz, ilim her şeye baştır,

Karanlık yollarda o, en aziz arkadaştır.

İlim, gerçek bir rehber, ilim başlara tâçtır,

İlimsiz hayat olmaz, herkes ilme muhtaçtır.

Ondan sâdığı yoktur, onun gibi yâr olmaz,

Her şeyde zarar olsa, onda hiç zarar olmaz.

Malını sen korursun, ilimse seni korur,

İlimsiz yeşil ağaç, susuz kalır ve kurur.

İlim, uçsuz bucaksız, bir denizi andırır,

İlimden başka her şey, insanı usandırır.

Nasıl kıymetli olmaz, Allah ilmi övüyor,

Resûl-ü Kibriya da, bak neler buyuruyor:

“Ara, her yerde ilmi, o yer Çin olsa bile,

İlim öğrenmek farzdır, kadın erkek herkese.”

Hazret-i Ali’ye bak, ne diyor anlasana:

“Kim bir harf öğretirse, köle olurum ona.”

Âlimler Nebîlerin, vekilleri olurlar,

Dinimizi bozulup, yıkılmaktan korurlar.

Âlimin mürekkebi, daha azizdir şundan,

Fî sebîlillah akan, şehidlerin kanından.

Nefisle cihad etmek, elbet ilimle olur,

Ancak doğru ilimle, amel eden kurtulur.

Âlim zahidden üstün, zühd ilmin altındadır,

Âlimler âhırette, Nebîler yanındadır.

Âlimlerin bir sözü, yıllarca, bâki kalır,

Alçaktaki insanı, yükseklere kaldırır.

Şimdi âlim bulmak zor, o hâlde ne yapmalı?

Onların kitâbını, bulup çok okumalı!

Kitap, altın bir kafes, ilim içinde kuştur,

Kafesi satın alan, kuşa mâlik olmuştur.

Doğru kitaba sarıl, kalbin nur ile dolsun,

Okuyacağın kitap, doğru İlmihâl olsun!

Sonra da okunmalı, Mektûbât-ı Rabbânî,

Feyizlerle doldurur, nurla kaplar insanı.

Fıkıh, ilm-i kelâm ve tasavvuf birleşmiştir,

Kalbi temizleyen nur, orada yerleşmiştir.

Devamı yarın

DÜNKÜ CEVAP: Yemek yiyenler 3 kişidir. Dede, baba ve torun.

Erkek: Ferit - Kız: Feride - Yemek: Yayla çorbası, Izgara köfte, Piyaz, Revani.