MENKIBE.......... 6 ÖNEMLİ İLÂÇ

Hükümdârın biri, vezirine bir sebepten dolayı kızmış; hapse atılmasını ve sadece kuru ekmek verilmesini emretmiş.
Günler geçtiği hâlde vezirden herhangi bir şikâyet ve yalvarma gelmeyince merak eden hükümdar, zindana adamlar göndermiş; nasıl olup da tahammül edebildiğini, feryâd ü figâna düşmediğini anlamak istemiş.
Gidenler sormuşlar:
- Büyük sıkıntı içindesin, elin ayağın zincirlerle bağlı olduğu hâlde gene de yüzün sararıp solmamış, sıhhatin sarsılmamış, hayret doğrusu! Ne yaptın da kendini böyle koruyabildin?
- Altı tane ilacım var, onları kullanıyorum.
- Nedir onlar, hani nerede? 
- Birinci ilâcım: Tevekküldür. Yâni, Allaha dayanıp ona güveniyorum.
- İkinci ilâcım: Kadere rızâdır. Yâni, Allahın, takdîrine boyun eğiyorum. İtiraz etmiyorum, çırpınıp üzülmüyorum.
- Üçüncü ilâcım: Meşakkate sabırdır.
- Dördüncü ilâcım: Ye’se düşmemektir. Yâni, yılıp yıkılmıyorum, kendimi kapıp koyuvermiyorum.
- Beşinci ilâcım: Müteselli olmak. Yâni, benden daha kötü durumda olanları düşünüp, bu hâlime hamd ediyorum.
- Altıncı ilâcım: Ümitdir. Yâni birgün olup buradan nasıl olsa çıkacağım diye dâima ümid ile yaşıyorum, moralimi yüksek tutuyorum.

GÜNÜN TARİHİ.........  ERZURUM MÜDAFAASI

Erzurum Muharebesi, Rusya ile Osmanlı İmparatorluğu arasında 8-9 Kasım 1877’de yapılan savaştır. Ruslar, Erzurum’u almak için hücuma geçtiler. Şehrin eteklerine kadar gelen, Aziziye tabyalarını ele geçiren ve şehir merkezine saldırmaya hazırlanan Ruslara karşı, Müşir Ahmed Muhtar Paşa, bütün Erzurumluları şehri savunmaya çağırdı. Minârelerden Erzurum halkına haber verildi. Bu haberi duyan Erzurum halkından silahı olan silahını, olmayanlar ise balta, tırpan, kazma, kürek, sopa ve taşları ellerine alarak Tabya’ya doğru koşmaya başladılar. Nene Hatun ve Erzurum halkı, tabyadan kalan askerlerle birleşip, saldırıya geçti. Geceden başlayıp sabaha kadar süren bir savaşın ardından, Ruslar Aziziye Tabyalarını boşaltıp şehirden geri çekildiler.