Untitled Document

MANZUM ŞİİR........... BİZ ÖĞRENCİ İKEN

Hangi köşebaşında görürsem bir öğrenci,
İçim sızlar gözyaşım dökülür inci inci.
Yıllar sonra dönerim öğrenci yıllarıma,
Çektiğim sıkıntılar ve yaşadıklarıma.
Artvin Şavşat ilçesi bir dağ köyünde doğdum,
Yoksul ve fakirlikle geçti hep çocukluğum.
İlkokulu köyümde başarıyla okudum,
Sonra ortaokula Şavşat’ta kayıt oldum.
Yeşil Şavşat sanki bir Karadeniz incisi,
Okuma ve yazmada Türkiye birincisi.
Kaldığımız yerimiz uzaktaydı okula,
Aldırmazdık yağmura ne kışa ne soğuğa.
Evimiz tek odaydı beş kişi bir arada,
Yeme içme uyuma ve hepsi de orada.
Kasaba köye uzak ne yolu ne izi var,
Eski araba yolu aman vermezdi dağlar.
Köye ulaşmak için geçerdik derelerden,
Karda kışta düz gider aşardık tepelerden.
Tipi boran kış olur yollar geçit vermezdi,
Kar boyumuzu aşar kimse gidip gelmezdi.
Hafta sonları köye yaya gider gelirdik,
Bir hafta boyunca hep kuru ekmeği yerdik.
Sonra ertesi hafta yine aynı olurdu,
Öğle yemeğimiz ekmek, bir salkım üzümdü.
Lokanta yemekleri bize uzak bir düştü,
Haftalık harçlığımız sadece beş kuruştu.
Elimizde bir çanta sırtımda pardösü yok,
Okuyorduk sadece, bazen açtık bazen tok.
Defter kalem kısıtlı bir kitabımız vardı,
Okunur elden ele sınıfı dolaşırdı.
Başka şey düşünmezdik, dersti bütün derdimiz,
Çalışmakla geçerdi gündüzümüz gecemiz.
İskarpin ayakkabı ve kolalı gömleği,
Ben yatılı okulda ancak tattım giymeyi.
Şimdi çocuklar bunu sanki masal sanıyor,
Ne kadar anlatsam da hiçbiri inanmıyor.
Şimdiki öğrenciler sanki hiç yürümüyor,
Yakın okula bile servisler götürüyor.
Şimdi gençler çocuklar internetin kurbanı,
Teknoloji illeti kuşatıyor her yanı.
Bunun sonu nereye varacak bilmiyorum,
Gençlik elden gidiyor “kurtulur mu?” diyorum.
Aslan Torun - Şavşat - Artvin       TÜRKİYE GAZETESİ            18.09.2022
 


Erkek: Bekir - Kız: Beyza - Yemek: Pirinç çorbası, Omlet, Makarna, Ayran.

Featured Image 01