ŞİİR............. (Yunus Emre) MÜNÂCAT

Yâ Rab! Ne ola hâlim?
Kabre vardığım gece!
Ey’olmazsa amelim,
Kabre vardığım gece!

Yâ Rabbena! Yandırma!
Günahlara bandırma!
Çerağımı söndürme!
Kabre vardığım gece!

Yâ Rabbena! Hayr eyle!
Muhammede yâr eyle!
Kabrimizi nur eyle!
Kabre vardığım gece!
Yâ Rabbena! Tûş eyle!
İmânı yoldaş eyle!
Muhammede eş eyle!
Kabre vardığım gece!

Yâ Rabbena! İşimden,
Eşimden, yoldaşımdan,
Aklım alma başımdan,
Kabre vardığım gece!

Derviş Yûnus’un sözü,
Kan ağlar iki gözü,
Mahrum eyleme bizi,
Kabre vardığım gece!

FIKRA...........  EVCİLİK OYUNU

Baba, gazetesini okuyordu. Yan odadan gürültüler gelmeye başladı. Belli ki, cocuklar, kavga ediyordu. Gürültü gittikçe artınca, baba odaya girip bağırır: 
- Çocuklar, utanmıyor musunuz kavga etmeye?
Uçuşan yorgan ve yastıklar yere indikten sonra, çocuklardan biri şöyle cevap verir: 
- Babacığım, biz kavga etmiyoruz ki, normal olarak bir anne baba gibi evcilik oynuyoruz.

ZEKÂ BULMACASI............  TARİHÎ ESER

Bir arkeoloji öğrencisi, arkadaşlarına heyecanla anlatıyordu:
- Geçen yıl bir kış günü yağmur, kar demeden zifirî karanlıkta kazıya devam ettik. 13 m derinlikte bir küp çıktı. Heyecanla el fenerini tutup üstündeki yazıyı okudum. Üstünde MÖ 320 yazıyordu...
Arkadaşının biri onun sözünü kesip;
- Artık senin palavralarını dinlemeyeceğim, deyip oradan uzaklaştı. Acaba neden?                  (Cevabı yarın)