HİKÂYE........ URFALI ANNENİN MEKTUBU

Oglum Mahir! Ana heyran nasilsan? Ne haldasan? Biz seni aramasah sormasah sen bizi ne arisan, ne de sorisan. Sen ne hersiz bir evlâtmisan. Düneğin arkadaşın Hüsen gelmişti. Angara'dan getmisem saglik haberin ondan almışam. Seni belediye otobozunda görmiş. Bir kıznan sözlüm diye bahsetmişsen, o kızdan bir de yüzüg tahmışsan barmağan. Niye oglum sen anasız kalmışsan sansahan evlenmaga kalhmışsan? Hüsen'e dedim ki; “Hüsen! Hele birez kızı anlat!” Dedi ki: “Ne anlatayim diyaza, ay parçasi bemirad, gülende güller açi, agliyanda, incinen mercan saçi. Bele güzel ne görülmiş ne duyulmiş. Hak teâlâ öle yaratmiş.” Mahir! Niye sen hirif olmissan böyükleren danişmadan evlenmaga kahmişsan. Kardasindan da mi ibret almisan? 
Getti bir tango kiz getirdi. Ne kendisi rehet etti, ne de bizi rehet ettirdi. Kiz da kiz olaydi. Üregim yanmazdi. Ele zaif ele zaifti ki, ayni çirtik Eso'ya benzidi. Çirpi gibi bacagi, Emin aganin ayagi gibi ayagi, çamasir tokaci gibi de elleri vardi. Ne aglidi agliyasan, ne gülidi gülesen. Ne konusmagimizi begenidi, ne pişirdigimizi yeyidi. Zikkimin köküni yiyeydi. Her bişede kusur buludi, her bişeye yeni yeni adlar tahidi. Ben deyidim babakanuç, o deyidi, patlıcan. Ben deyidim lebeni, o deyidi, yogurt çorbası. Ben deyidim hilorik aşı, o deyidi ekşili izmir köftesi. Yoh! hebene degil destiymis, havuca pirçikli demah ayipmiş. Ben bele konusayim diye benden utanimiş. Niye kendi yaptigindan utanmidi?..
Gün evle olidi yatahtan kahidi. Benim elimden çaput, onun elinden roman düsmidi. Gezmeye gidende de en öne o düşidi. Birgün baban dükkanden geldi hânimin kizi yerinden bile teprenmedi. Baban çoh agrina getti. Birahsam, alimallah saçini pirçigini yolacahti. Ben ne şanssiz bir kariymişam anam! Kaynanalarin zalim zamaninda gelin olmişam. Gelinlerin zalim zamaninda da kaynana olmişam. Kime ne etmişem ki bulmişam.
Mahir! Biliyem eyisen, hossan, herşeye çabuh kizisan. Kizanda da Alalo gibi kabarisan. Oglum! Asebi erkegin kahri çoh olur. Kahir çeken kari zor bulunur. Onlar Hânimdir, onlar hatundur, onlar sultandir, onlarin mekani Cennet-i âlâ'dir, onlar işihtir, onlar nurdur, onlar yüce Allahın erkeklere bir lütfudur...