ŞİİR.........Ahmet Gülmen.. KÖY HAYATI

Çift oda­lı bir evi­miz,
Kü­çük idi, pen­ce­re­miz,
Çöm­lek­den­di ten­ce­re­miz,
 Ne zevkliydi köy hayatı.
Mum bu­lun­maz, çı­ra yak­tık,
Te­ne­ke­ye mus­luk yap­tık,
Kı­rık ay­na bu­lup tak­tık,
 Ne zevkliydi köy hayatı.
Bâzen ol­maz acı so­ğan,
Üs­tü­müz­de yün­den yor­gan,
Ma­ma bil­mez ye­ni do­ğan,
 Ne zevkliydi köy hayatı.
Yol pa­ra­sı ver­gi ver­dik,
Pen­ce­re­ye ga­z­te ger­dik,
Ye­re ot­tan dö­şek ser­dik,
 Ne zevkliydi köy hayatı.
Hey­be ile yük ta­şır­dık,
Dağ­dan da­ğa yol aşır­dık,
Kam­yon gö­rüp çok şa­şır­dık,
 Ne zevkliydi köy hayatı.
Çe­lik ço­mak oyun kur­duk,
Ço­ban, ko­yun, kurt olur­duk,
As­ker gi­bi se­lâm dur­duk,
 Ne zevkliydi köy hayatı.
Çam­dan idi bar­da­ğı­mız,
Top­rak­tan­dı ça­na­ğı­mız,
Ça­mur do­lu so­ka­ğı­mız,
 Ne zevkliydi köy hayatı.
Kah­ve­ha­ne yok­tu köy­de,
Top­la­nır­dık her bir yer­de,
Oda’lar­da ve­ya ev­de,
 Ne zevkliydi köy hayatı.
Ko­yun, ku­zu me­le­şir­di,
Göl­ge­ler­de eğ­le­şir­di,
Ak­şam­la­rı bir­le­şir­di,
 Ne zevkliydi köy hayatı.
Çam tek­ne­de ha­mur kar­dık,
Saç üs­tün­de ek­mek yap­tık,
Çö­rek için fı­rın yak­tık,
 Ne zevkliydi köy hayatı.
Yol alır­dık eşek ile,
Ço­ğu bul­maz onu bi­le,
Tar­tı­mız­dı, ok­ka, ki­le,
 Ne zevkliydi köy hayatı.
Kü­kürt alıp, ba­rut yap­tık,
Dol­ma tü­fek ava git­tik,
Kek­lik, tav­şan vu­rup ye­dik,
 Ne zevkliydi köy hayatı.
Ka­mış­lar­dan ha­sır ör­dük,
Dö­ne dö­ne dü­ven sür­dük,
Kağ­nı, kı­zak, ne­ler gör­dük,
 Ne zevkliydi köy hayatı.
Ço­rap ka­zak örer idik,
Sa­ban ile çift sü­rer­dik,
Da­ha son­ra pul­luk gör­dük,
 Ne zevkliydi köy hayatı.
Ke­kik, na­ne top­lar idik,
Çe­şit çe­şit ot­lar ye­dik,
Yüksek dağ­dan kar ge­tir­dik,
 Ne zevkliydi köy hayatı.
Baş­ta sıt­ma, ve­rem çok­tu,
Bi­zi az mı arı sok­tu?
Dok­tor yok­tu, ilâç yok­tu,
 Ne zevkliydi köy hayatı.
Çık­rık ile ip­lik bük­tük,
Ka­lıp ya­pıp ker­piç dök­tük,
Kaz­ma ile kü­tük sök­tük,
 Ne zevkliydi köy hayatı.
Yaş yir­mi­yi der­ken bu­lur,
Kız yu­va­sın er­ken bu­lur,
Ya­ğız yi­ğit as­ker olur,
 Ne zevkliydi köy hayatı.
İme­ce ile, yar­dım var­dı,
Düş­man­lık yok, dost­luk var­dı,
Sa­bır var­dı, mert­lik var­dı,
 Ne zevkliydi köy hayatı.
Tey­ze, ha­la, bil ki ana,
Am­ca, da­yı, san­ki ba­ba,
El öper­dik bay­ram­lar­da,
 Ne zevkliydi köy hayatı.