MENKIBE.......... İHLASLA TEVBE ETMEK

Evliyânın büyüklerinden olan Fudayl bin Iyâd rahmetullahi aleyh yolkesicilik yânî eşkıyâlık yapardı. Bu ve diğer günahlarına tevbe etti. Aldığı bütün malları sâhiplerine geri verdi. Bir Yâhudi geriye kaldı, fakat Fudayl’ın verecek bir şeyi yoktu. Yahudiye dedi ki:
- Hiç malım kalmadı ki seni hoşnut edeyim, bana hakkını helâl et!
Yahudi dedi ki:
- Ben, bana mal vermediğin müddetçe helâl etmemeye yemîn ettim!..
- Eğer benim verecek bir şeyim olsaydı, seninle böyle konuşmazdım.
- Elini şu elbisenin altına sok, orada bir kese altın vardır. Onu çıkar bana ver ki, yeminim yerine gelsin de, hakkımı sana helâl edeyim.
Fudayl hazretleri elini o elbisenin altına soktu ve bir avuç altın çıkardı ve ona verdi. Yahudi dedi ki:
- Bana İslâmı anlat! Ben Tevrat’ta okudum ki; “Ümmet-i Muhammed’den doğru ve ihlâs ile tevbe edenin elinde toprak altın olur.” deniyor. Ben senin bunu söylediğinde doğru olup olmadığını bilmek istedim. Bu elbisenin altında altın yoktu. Bildim ki Muhammed  aleyhisselâmın dîni ve senin tevben haktır, gerçektir...”
Bunu söyledi ve onun önünde Kelime-i şehadeti söyleyip Müslüman oldu...
H   H   H
İslâm tarihinde bunun gibi olaylar çoktur. Tevbe, öyle herkesin değerini bileceği bir sermâye değildir. Tevbe, insanların kurtuluşudur. Gönlün hayatı ve besinidir, gıdasıdır. Âhıretin meyvesidir. Mü’minin sürûrudur. Günahlar demetinin şifâsıdır. Hastaların yarasının merhemidir. Düşenlerin yapışacağı iptir. Yolunu kaybet-mişlerin rehberidir. Söz dinleyicilerin işitme anahtarıdır. Konuşanların sözünün sıdkıdır, doğruluğudur. Sâlihlerin basiret nûrudur. Allahü teâlânın azâbından koruyandır. Allahü teâlânın azâbından korkanların korkusunun istirahatıdır. 
Nitekim Cenâb-ı Hak, Yûnus sûresi 63. âyet-i kerîmede meâlen buyurdu ki; (Evliyâ onlardır ki; Allahü teâlâya îmân edip, O’na muhâlefet etmekten sakınırlar.)      Hasan Yavaş 
    TÜRKİYE GAZETESİ                         14.09.2022