GÜNÜN TARİHİ........ HAZRET-İ ALİ

Hazret-i Ali (radıyallahü teâlâ anh) 24 Ocak 660 (H. 40) senesinde, Kûfe Camii'nde şehîd edildi. Kabri Necef'tedir.
Hazret-i Ali, Resulullah Efendimizin (sallallahü aleyhi ve sellem) amcası Ebû Talib'in oğlu ve damadıdır. İslâm halîfelerinin ve Cennetle müjdelenen 10 kişinin 4.sü, Ehl-i Beyt'in 1.sidir. Allahü teâlânın aslanı idi. Bütün gazalarda kahramanlıklar gösterdi. Evliyanın büyüğü, vilâyet yolunun reisidir. Her tarikatta evliyâlığın feyizleri ve mârifetleri O'ndan gelmektedir. Çeşitli hadîs-i şerîflerde methedildi. Resulullah efendimiz buyurdu ki:
(Ali’yi seven, beni sevmiştir. Ona düşmanlık, bana düşmanlıktır. Onu inciten beni incitmiştir. Beni inciten de elbette Allahü teâlâyı incitmiş olur.) [Taberani]
(Ali’yi ancak mü’min olan sever ve ona ancak münafık olan buğzeder.)         [Nesai]
(Ali’yi sevmek, îmân, ona düşmanlık, nifak alâmetidir.) 
[Kurret-ül-ayneyn]
Hazret-i Ali efendimiz, Hicri 35 yılında halîfe oldu. Bundan 5 yıl sonra Ramazan-ı şerîf ayı 17. Cuma günü sabah namazında İbni Mülcem isminde bir “Haricî” tarafından kılıçla alnına vurularak şehid edildi.
Resulullah Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) daha hayatta iken kendisine İbni Mülcem'in kılıcı ile şehid olacağını bildirmişti. Hazret-i Ali, İbni Mülcem'i gördükçe; mübârek başını gösterip ona buyururdu ki:
- Bunu ne zaman kana bulayacaksın?
O da şöyle cevap verirdi:
- Ya Ali! Bu kötü işi, Peygamber Efendimiz bildirmiştir. Sen beni öldür de, kıyamâte kadar bedduâya mâruz kalmayayım. 
Hazret-i Ali de her defasında; 
- Öldürmeden önce ceza olamaz, buyururdu.
Hazret-i Ali, şehid edileceği gün sabah namazına giderken yolda şu beyti okuyordu:
Ölüme hazır ol ki,
ölüm elbet gecikmez.
Ölüm gelince artık,
feryât fayda vermez.
Hazret-i Ali, son nefesinde Kelime-i şehâdet getirerek vefât ederken şöyle buyurdu: 
“Yeminle söylüyorum ki, umduğuma kavuştum.”

ZEKÂ BULMACASI

Dört düz çizgi kullanarak yandaki 9 noktayı birleştirebilir misiniz?
(Cevabı yarın)