SOHBET................... İHTİKÂR NEDİR

İhtikâr; insan ve hayvan için gerekli gıda maddelerini şehre girmeden yâhud girince halka satılmadan toplayıp, stok edip, pahalandığı zaman satmaktır.
“Bir kimse gıdâ maddelerini kırk gün ihtikâr ederse, Allahü teâlâ ona darılır. O, Allahü teâlâyı saymamış olur.”
[Zevâcir]
“Kazanan rızıklanmıştır. İhtikâr yapan ise lânetlenmiştir.”  [Hadîs-i şerîf-İsti’ab]
“İhtikâr haram olup, yapan mel’ûndûr. İhtikârın haramlığı Müslümanlara zararlı olduğu içindir. Çünkü gıdâ maddeleri, insanların ve hayvanların yaşayabilmesi için lâzımdır.”                 [İmâm-ı Gazâlî]
“Köylü, tarlasından aldığı gıdâ maddesini istediği zaman satabilir. Acele satması vâcib değildir. Fakat acele etmesi sevâbdır. Pahalı olunca satmayı düşünmesi çirkindir. İlâç ve gıdâ maddesi dışında herkese lâzım olmayan şeylerde bekletmek haram değildir.”
[İmâm-ı a’zam Ebû Hanîfe]

GÜNÜN TARİHİ.........YILDIRIM BÂYEZİD HÂN

Sul­tan Yıl­dı­rım Bâ­ye­zid Hân, Os­man­lı pâdişah­la­rı­ndan Mu­râd-ı Hü­dâ­ven­di­gâr’ın oğ­lu ve Çe­le­bi Sul­tan Meh­med’in ba­ba­sı­dır. 1360’da Edirne’de doğup, 8 Mart 1403 tarihinde Akşehir’de vefât etti. 1389’dan 1403 yılına kadar hükümdarlık yaptı. Ru­me­li’de ve Ana­do­lu’da çok şe­hir­ler al­dı. Ma­ca­ris­tan’a ka­dar fethet­ti. Niğ­bo­lu’da Haç­lı or­du­su­nun hep­si­ni pe­ri­şan et­ti.
Çok ce­sur ve çok adil idi. Öm­rü­nü cep­he­den cep­he­ye koş­mak­la ge­çir­miş, Türk­lü­ğün ve İs­lâ­mi­ye­tin Ru­me­li’de yer­leş­me­si­ni sağ­la­mış­tır. Câhil­ler, bu kah­ra­man mü­ca­hi­di le­ke­le­mek için, iç­ki içer­di di­ye if­ti­ra et­ti ise de, bu­nu bil­di­ren hiç­bir ve­sika yok­tur. Bu­na ben­zer di­ğer pâdişah­la­ra da çe­şit­li if­ti­ra­lar at­mak­ta­dır­lar.

RAMAZAN MÂNİLERİ

Onsekizi bulduk mu?
Allaha kul olduk mu?
Tevbe istiğfar edip,
Kazaları kıldık mı?

Günâhın olsa yığın,
Yine de ona sığın.
Gazabından fazladır,
Rahmeti Allahımın.

Sağır; fısıltıyı dinler,
Kör; geldi diye inler,
Ayaksızla, elsiz de,
Karşı karşıya oynar.

Çıplak; giyecek der ağlar,
Elsiz; çıplağı bağlar,
Kaçmaya hazırlanır,
Topal; tabanı yağlar.

Elsiz; döğüşe koyulur,
Sağır; işitip bayılır,
Kör; bakıp der ki:
Şurada adam soyulur.

Elsiz; dilsizi döğer,
Dilsiz; sağıra söver,
Kör; bunları gözlermiş,
Topal; da kaçmış meğer.